Waarom denken mensen wat ze denken?

Burgos - Fromista, 80 km en moeder wat is het heet...pffffff.(ik wilde eigenlijk verder, maar mijn verstand zei stoppen!). Het eerste stuk van de meseta, hoogvlakte tussen Burgos en Leon en bekend om zijn wegen die in de einder weglopen, klein beetje heuvelachtig en goed voor wat bezinning, want veel mensen kom je hier niet tegen. Wat zijn nu waardevolle momenten in de afgelopen jaren in communicatie met mensen?, daar ging ik mee fietsen. En eigenlijk had ik vrij snel het key woord te pakken; tafelgesprekken. Gesprekken die je voert aan een tafel thuis, op het werk of onderweg als je met mensen gedachten wisselt. De kunst van dat soort gesprekken  zit niet in de mededelende sfeer, maar veel meer in het luisteren. Echte interesse in mensen heeft niet alleen te maken met dat je ze ziet, maar ook met het feit dat ze zich gezien voelen en er mogen zijn. Dat brengt me bij Fons Trompenaars waar ik ooit college van had. Fons zit als enige Nederlander in The Thinkers 50 van internationale businessgoeroes en heeft onderzoek gedaan naar wat de invloed van cultuurverschillen is op de manier waarop we met mensen omgaan in onze organisaties. Hij stelt dat  ‘als iets werkt in de ene cultuur, is de kans klein dat het ook werkt in een andere cultuur als je niet goed met de mensen praat en naar ze luistert. Als je hem hoort praten dan hoor je alleen maar logische zaken met als grondslag een oprechte belangstelling en verdieping in de ander. Tafelgesprekken, hoe waardevol ook, ik steek er te weinig tijd in en ze kunnen zoveel meer opleveren. Ja, ja, het zelfinzicht en de goede voornemens groeien met de dag! En voor wie niets te doen heeft,  Fons Trompenaars, Over de grenzen van cultuur en management, de tijdsinvestering waard!...en nu een biertje