Viva Espagne, ole!

Siant Jean Pied de Port - Pamplona, 75 km, 21 graden, wisselend weer en een buitje. De vorige blog was van een dag eerder, alleen in die refuge hadden ze geen WIFI, vandaar een dag later gepubliceerd. Deze is dus echt van vandaag. DE DAG waarnaar ik had uitgekeken, de klim naar de pyreneeen pas op 1057 meter. Vooraf dacht ik, na Frankrijk heb ik genoeg kilometers in mijn benen, laat maar komen. Iedereen was al op pad toen ik wakker werd, dus er maar uit (er hing zelfs een voorschrift op de muur dat je voor 8 uur s' morgens vertrokken moest zijn). In mijn planning had ik een rustdag staan in SJPdP, maar ik had het al snel gezien, dan liever een dag extra in Pamplona, de stad van het stierenrennen door de straten. Formeel gaat de route naar SdC om deze stad heen, maar mijn voorliefde voor onbekende steden en dan zeker Pamplona, wint het met afstand. De klim was weg aardig, maar nu ook weer niet zo bijzonder. Gewoon goed eten vooraf, regelmatig even paar minuten stoppen, weer eten en drinken, en doorfietsen met een verzet dat je zonder veel moeite rondkrijgt. En met die Koga is dat geen probleem, wat een wereldfiets. Drie uur na vertrek stond ik boven, 11.00 uur, en toen de afdaling met onderweg een stevige bui. Lastig, want het gaat snel hard en met nat weer extra voorzichtig zijn met die snelheid. In de afdaling nog twee klimmetjes en om 14.30 uur grote plein midden in Pamplona. Beetje mazzel met kamer zoeken (Pamplona staat bekend om zijn dure hotelprijzen en ik had geen zin in weer drie stapelbedden op 1 kamer) en ik kwam 100 meter van het plein in een kamer terecht voor 20 euro. Een bijna afgebouwd app. complex dat al deels tegen een erg lage prijs werd verhuurd. Tja, en wie geen mazzel heeft, komt nergens. O, ja en wat die boeken betreft, voor de liefhebber, De maskermaker, over karakterstructuren van mensen. Wel geen goedkope, maar dan heb je ook wat. Morgen Pamplona onveilig maken, dat vinden de benen wel goed!