Volg je eigen weg, gebruik je eigen kracht, genieten is een werkwoord en de definitie van het woord 'later 'is úitgesteld geluk'. Kortom, pak het op de heenweg! Wat boeken en reisverhalen gelezen en ik wist het; dat wilde ik ook! Op weg naar Santiago de Compostella, de maas afzakken, champagne proeven in Reims, nogmaals het labyrint van Chartres lopen, wijn proeven in St. Emilion, Burgos en Leon verkennen. Het reizen geeft energie en inspiratie. Laten we de tijd maar eens nemen en even loslaten.
zondag 6 mei 2012
Mystiek en symboliek in Pamplona
Pamplona, rustdag, 19 graden en een bijzondere stad die je, mij in ieder geval, raakt. (om een beeld te krijgen in wat voor prachtige stad ik zit, google even op Pamplona en dan afbeeldingen). Ik val op zaterdagavond met de neus in de boter, het is de jaarlijkse wedstrijd tussen alle restaurantjes / brasserietjes / barretjes wie de lekkerste tappas serveert. Elke kroeg zeg maar, heeft over de volle lengte van de bar het vol staan ket allemaal hapjes die je kunt bestellen. Ik weet nu waar de Eric Swaghoven in de leer is geweest! Superlekker allemaal en dat spoel je weg met heerlijke wijn, welke fles je ook neemt. Zo, dat waren de consumabele zaken en daar ben ik ook een liefhebber van (heb er nog de hik van...) Maar Pamplona is meer, veel meer. Diepe historie die teruggaat naar de Tempeliers (voortgekomen uit de kruisvaarders) die als ridderorde o.a pelgrims beschermden op weg naar Santiago. Zoek je verder dan kom je strijd tegen met de Moren, met ridders van Karel de Grote en veel later Carlos Hugo van Parma, 14e eeuw, die dit deel van Spanje, Navarra, graag apart wilde houden. (midden op de Plaza del Castillo staat nog een standbeeld van hem). Waarschijnlijk voorvaderen van die latere Carlos waar Irene wat mee heeft gehad, maar dat terzijde. Wat mij dan aanspreekt is de symboliek die je, als je goed kijkt, terugziet in de kathedraal en andere kerken in de vorm van tempelierskruizen en andere tekens die op het eerste oog niet opvallen. Ook in de Codex Calixtinus wordt hiernaar verwezen. Maar er is meer, het nationalisme wat zichtbaar is in het straatbeeld door de vele vlaggen aan de huizen, een vergelijk met Sienna gaat hier wel op, zelfde straatjes, balkonnetjes en blinderingen. Pamplona is ook baskenland en dat zie je aan de rode en zwarte baretten die mensen op hebben. Vanmiddag werd er gezongen, volgens mij een mix van kerkelijke en revolutionare liederen, midden op het grote plein en iedereen zingt en danst mee. Indrukwekkend om heel veel mensen zo samen te zien opgaan in iets gemeenschappelijks. En verscholen in het straatbeeld, politie, niet zichtbaar maar overal aanwezig. Pamplona is warm en raakt me en dat doet goed.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten