Theo Koomen

Rabanal - Tracastela, 120 km, ja echt, 120 km!! Het begon allemaal gisterenavond toen ik even googelde op het weer in Spanje. Doe ik normaal niet, maar toeval bestaat dus niet. En wat bleek? Op mijn geplande aankomstdag, a.s. zaterdag, in Santiago dC 90 % kans op regen. Tja, en die heb ik genoeg gehad in Frankrijk, dus Tom Poes, verzin een list. En wie kan je dan om raad vragen? Gerard bellen, mijn mental fietscoach? Nee, die is gepensioneerd en ligt om 08.00 uur nog in bed. Ik moest iemand bellen die alles ontstegen is, ervaring met bergetappes heeft en een goed verslag kan geven. Dus Theo gebeld, Theo Koomen (de jongelingen moeten maar even googelen wie dat nu weer is) en hij was blij dat hij even van stal mocht en weer in de belangstelling stond. Ik zeg nog tegen hem, maak het nu niet te spannend voor de luisteraars, maar zijn advies was heel eevoudig. Rij de kilometers van de komende vier dagen in drie dagen en kom op vrijdag aan in Santiago. Hoe eenvoudig kan het zijn, nietwaar? Ik had in Rabanal mijn intrek genomen in een auberge en lag, voor de verandering, 2-hoog op zaal met 40 anderen. Tien uur licht uit en om 06.00 uur licht weer aan, want die vier-daagse gangers gaan op pad. Omgedraaid en om 07.30 uur schoot ik wakker, bijna alleen nog over. In de mist omhoog en na een uur stond ik, boven het wolkendek bij Cruz de Ferro, toch wel indrukwekkend! (google maar op afbeeldingen). Steile gevaarlijk afdaling, en dat zeg ik niet gauw, en rond 11 uur stond ik in Fonferrada met zijn prachtige tempeliersburcht midden in de stad. Stukje verder begon de klim, van 500 naar 1350 m en die was niet gemakkelijk met zo'n 25 graden. Rond 18 uur met flink wat rusten onderweg boven en toen weer omlaag, mooie brede weg, leuk om uit te waaien. Theo zijn advies is gelukt, ik zit 140 km van Santiago en dat gaan we doen in de komende twee dagen. Het einde nadert en dat is een raar gevoel. Misschien dat ik terugfiets, maar dan hebben ze volgens mij op de Nijmeegseweg een vacature:-)