Zon, champagne en een verdwenen labyrint

Reims, 10 km gewandeld op een zonnige dag. Ging er dan geen bus? Jawel hoor maar ik hou van winkelen, het struinen door een stad en dat gecombineerd met een bezoek aan twee (van de 9) champagnehuizen, dat moet je te voet doen. Reims is een mooie stad, er is veel bewaard gebleven en de Notre Dame is een prachtige kathedraal met een labyrint, tenminste dat dacht ik. Het labyrint is in het verleden vernietigd, helaas, helaas. (op mijn bijzondere belangstelling voor labyrinten kom ik wel terug als ik in Chartres ben). Verder staat de kathedraal bekend (uiteraard) om zijn gebrandschilderde ramen en om de lachende engel, wel bijzonder overigens. Bezinning past bij de stilte, de tijdloosheid en de temperatuur in zo'n kathedraal, als je even gaat zitten. De tijdloosheid en constante temperatuur kom je ook tegen in de catacomben van een champagnehuis, 20 meter onder de grond. Taittinger (dank Netty!) was chigue en immens met zijn 90 miljoen flessen die liggen te rusten in oneindige gangen. Bij Pommery proberen kunstenaars met hun 'kunst' de onderaardse opslag wat op te vrolijken. Voor de dorst moet je er zeker niet heengaan, je lippen worden net vochtig van het glaasje dat je na afloop krijgt aangeboden. Reims is een stop waard, hier staat en ligt, zowel boven- als ondergronds nog veel historie.